Terugblik op eerste maand steun aan vluchtelingen uit Oekraïne

Stichting Mano is al weer bijna een maand volle bak bezig met het opvangen en ondersteunen van rond de vierhonderd vluchtelingen uit Oekraïne in Rotterdamse hotels en op een opvangschip. Het zijn uitzonderlijke tijden. Maar we zijn blij dat we iets kunnen betekenen. En dit werk is wel echt waar wij voor bedoeld zijn.

Sinds begin maart heeft Mano een team paraat dat de vluchtelingen opvangt in het Novotel, Ibishotel, Marriott Hotel en op het schip de Statendam aan de Schiehaven. Dit gaat om het ontvangen van mensen, intakegesprekken voeren, de woon- en zorgbegeleiding organiseren en daarnaast ook de dagbesteding verzorgen.

Gemeente Rotterdam klopte voor deze klus bij Stichting Mano aan omdat wij sinds november 2021 al bezig zijn met het runnen van verschillende noodopvanglocaties in de stad. We zijn inmiddels een aardige specialist geworden en dus konden we ook snel met de mensen uit Oekraïne aan de slag.

Luisterend oor
Dat werd eerst naar de mensen luisteren. Vele gesprekken waren ontzettend verdrietig, de mensen waren op van de lange reis en spanning en wij waren vaak de eerste personen aan wie ze even rustig hun verhaal kwijt konden.

Daarnaast moest ook hun situatie in kaart gebracht worden. Waar komen ze vandaan, hoe is de gezinssamenstelling, hebben ze alle papieren op orde, wat hebben ze aan spullen bij zich, wat hebben ze nodig, wat zijn de maten van kleding, wat is de medische situatie?

Daarna konden de mensen, die hebben en houden moesten achtergelaten om de oorlog te ontvluchten, even rustig landen en bijkomen, op een schone en veilige plek. In de tussentijd gingen wij, samen met collega’s en vrijwilligers, alle benodigdheden verzamelen: toiletspullen, schoenen, speelgoed, enzovoorts, en een planning maken voor de hotels.

Pionieren en improviseren
Elke dag is nog steeds anders in de hotels, maar er is inmiddels al wel wat meer een ritme ontstaan met bewoners- en informatiebijeenkomsten, taallessen, knutselactiviteiten voor kinderen, sportactiviteiten, uitjes en rondleidingen door de stad.

Maar het is ook nog steeds pionieren en improviseren. Voor de tijdelijke bewoners van het Novotel is samen met wijkbewoners van De Esch bijvoorbeeld een wasdienst opgetuigd (omdat er geen goedkoop alternatief in de nabije omgeving is) of we gaan ad hoc mee naar de huisarts of de tandarts, om te helpen vertalen.

Het is permanent van alles regelen, maar als Stichting Mano willen daarnaast de mensen zo snel mogelijk laten zien hoe ze dingen zelf kunnen regelen. Zo is er in Novotel een ‘burgemeester’ benoemd, een van de bewoners die zeer goed Engels spreekt, die alle hulpvragen verzamelt en aan ons communiceert en zoveel mogelijk zaken zelf oplost met de groep.

Iedereen wil bijdragen
En dit zal nog wel even zo doorgaan. Het Ibishotel en Novotel blijven wij runnen, naar verwachting tot respectievelijk eind juni en eind april. De bewoners van het Marriott zijn begin april verhuisd naar een andere locatie. Ook op het schip zullen we voorlopig actief zijn, maar dan alleen voor de dagbestedingsactiviteiten.

De komende tijd zal de aandacht dus vooral uitgaan naar dagbesteding en naar alle hulpvragen die zullen opspelen. Inmiddels hebben de meeste vluchtelingen een BSN-nummer dus nu is hun wens: zo snel mogelijk werk vinden en de kinderen naar school. De eerste workshop cv maken werd al gehouden, om mensen voor te bereiden op sollicitaties.

Hartverwarmend en mooi om te zien is dat iedereen wil bijdragen. Collega’s en vrijwilligers doen vele stappen extra, oud-collega’s waren meteen beschikbaar, we kunnen rekenen op goede tolken die gewoon de hotels binnenstapten en in sommige gevallen zelfs in dienst zijn getreden, en familie en vrienden verzorgen bijvoorbeeld kinderactiviteiten en bezoeken aan de dierenarts met huisdieren.

70 duizend euro
Stichting De Blije Gift leverde in de eerste week een vracht verzorgingsartikelen en van Jeugdfonds Sport en Cultuur Rotterdam ontvingen we een lading ballen, spellen en knuffels. Met een volle auto konden we alle hotels en het schip langs. Echt geweldig. Op het schip is ook al een kindvriendelijk dek ingericht als speelplaats, dankzij onze bevriende decorbouwer (foto onder de tekst).

Ook de inzamelingsactie die Stichting Mano opzette, verliep echt boven verwachting. Vele vluchtelingen kwamen al gauw zonder geld te zitten omdat hun bankpassen hier niet werkten. Met onze actie hebben we ruim 70 duizend euro opgehaald, waarmee we de mensen in alle hotels en schepen, dus ook de mensen buiten ‘onze’ opvanglocaties, van een budget konden voorzien met VVV-waardebonnen.

Zo is er dus al snel een bijzondere community ontstaan en heeft Stichting Mano een grote groep mensen in haar hart gesloten. Het contact is heel persoonlijk, je kent al gauw vrijwel iedereen bij naam. We zijn blij dat we kunnen helpen. Ga maar eens een huisarts zoeken in een vreemd land of naar de tandarts. We halen dat soort obstakels weg, maken deze mensen wegwijs in het moeilijke systeem van Nederland en kloppen bij de gemeente aan met prangende kwesties.

Het gelijk van Aboutaleb
Dit is wel echt het maatwerk waar Stichting Mano voor is bedoeld. Hier moeten we vol ingaan, vinden wij, en dus doen we dat. Burgemeester Aboutaleb kwam ons bezoeken in het Ibis-hotel en zei ons: ‘Goed dat jullie dit doen, want als de dijk hier doorbreekt dan zijn wij aan de beurt en dan zouden wij ook willen dat we zo geholpen worden, als jullie nu doen.’ Daar heeft hij helemaal gelijk in!

Doneren kan nog steeds. Dan zorgt Stichting Mano ervoor dat er toffe dingen georganiseerd worden voor deze nieuwe bewoners van Rotterdam. Wie een kant en klaar initiatief heeft, bijvoorbeeld het verzorgen van een maaltijd of een leuk evenement kan zich ook melden. Als de insteek maar echt is: onbaatzuchtig iets moois voor de mensen organiseren.