Prince is onmisbare kracht bij restaurant A La Plancha
De komende tijd delen wij in samenwerking met De Stadscoalitie portretten van nieuwkomers die iets bijzonders maken of doen in Rotterdam of werk maken van het realiseren van hun dromen ondanks onzekerheid over hun toekomst. We gaan verder met het verhaal van Prince uit Ivoorkust die bij pop-up visrestaurant A La Plancha aan de slag ging. “Dankzij het koken leer ik veel en doe ik allerlei ervaringen op.”, zegt hij. “Ik voel mij nuttig.”
Eerlijk gezegd is dit mijn eerste baan in Nederland. Alles wat voor het eerste gebeurt in het leven van iemand vraagt om toewijding en passie. Ik ben blut, dankzij dit werk lukt het me om een beetje kleingeld over te houden, het is niet veel, ik kan er wat kleding van kopen. Het is niet het geld zelf, maar vooral dat ik ontdek dat klanten tevreden zijn met wat ik kook. Als de obers terugkomen in de keuken, hebben ze veel fooi en ze zeggen me dat de klanten tevreden zijn met het eten. Ik voel me nuttig!
Dankzij het koken leer ik veel en doe ik allerlei ervaringen op. Het is een echte familie. Iedereen kent elkaar, ik ben nu onderdeel van de community en heb vrienden gemaakt. We gelachen veel en ik heb ontdekt dat ik weet hoe ik mensen moet motiveren. Ik heb zelfs helemaal niet het gevoel dat ik aan het werk ben.
Een van de klanten was een manager die me kende van een eerdere sollicitatieprocedure. Hij at toevallig in A La Plancha met zijn gezin en hij was zo verbaasd toen hij me in de keuken bezig zag dat hij me midden in het restaurant omhelsde. Ook mijn baas zei tegen hem: ‘Hij kent onze klanten al, geweldig!’ Dit motiveert mij natuurlijk enorm.
Na de maaltijd vertelde de manager me dat hij heerlijk had gegeten. ‘Als je klaar bent met werken in dit restaurant aan het einde van de zomer, heet ik je welkom in ons bedrijf!’ zei hij. Dat is een beetje toeval. Voor mij is dit het lot. Als je de moeite neemt om nederig te zijn, om hulp te vragen, geeft het leven je mogelijkheden en hoop.
Ik ben verliefd geworden op het leven in Rotterdam. Het is een aantrekkelijke stad, en dankzij Rotterdam ben ik eerlijk gezegd ook verliefd geworden op Nederland. In het begin was ik een beetje verloren, maar ik voel me gelukkig hier in deze veelkleurige wereld voel ik me thuis.
Mijn naam is Prince, ik ben geboren in Ivoorkust. Ik ben ambitieus en vol talent. Ik ga alles aan wat op mijn pad komt. Ik hou van sport en van koken. Dankzij Soulaimane kwam ik in contact met Annabelle van A La Plancha. Eerst moest ik borden wassen. Op een avond vroeg de chef-kok me of ik ervaring had met koken. Ik zei: Ja!
Ik leerde van huis uit hoe ik moet koken. Ik hou bijvoorbeeld van ‘sauce arachide’, een saus met krab, runderhuid, er zit van alles in. Ik hou van alles wat niet-culinair is. Van jongs af aan kookte ik samen met mijn moeder. Als ik kook, denk ik altijd aan haar. Voor mij is het ontspanning en experiment.
De chef-kok is een Nederlander die heel goed Frans spreekt. Hij mocht me meteen en zei: ‘begin maar met uien snijden’. Dat was de start van mijn werk in de keuken. Bij jongeren van mijn leeftijd voel ik vaak een afstand. Daarom ga ik graag in gesprek met mensen die ervaring hebben in het leven, van wie ik kan leren.
En manager Annabel is heel positief over mij. ‘Prince is betrouwbaar, een keiharde werker, altijd op tijd en een echte teamplayer!’ stelt zij in een referentie. ‘Hij weet zich ondanks af en toe een taalbarrière goed staande te houden tijdens hectische situaties in de keuken. Wij hebben hem enorm zien groeien in korte tijd. Prince zal een aanwinst zijn voor uw bedrijf.’
Mijn droom is voetballer worden. Het is mijn leven. Ik vergeet alles als ik speel. Nu voetbal ik bij RVV COAL. Ik heb veel geleerd. Toen ik klein was, verloor ik mijn ouders. Daarna ben ik veel verhuisd van familie naar familie. Daardoor luister ik veel, observeer ik en hou ik ook van de mensheid. Iedereen is een mens. Uit welke cultuur we ook komen, we zijn hetzelfde.