Mahfuz (40): ‘Geef jezelf tijd om te wennen aan je nieuwe land’

Binnen ons project SamenDoorSamen trainen wij deelnemers als ervaringsdeskundigen. Door deelname aan deze training kunnen zij hun ervaringen inzetten om andere deelnemers te ondersteunen, hun stem te laten horen in de stad en hiermee draagvlak te creëren. Elke week deelt Mano het verhaal van een ervaringsdeskundige. Deze week het verhaal van Mahfuz (40).

Mahfuz vluchtte van Eritrea naar Nederland. Omdat hij goed Engels spreekt, kon hij snel met andere Nederlanders communiceren. Dat hielp zijn integratie. Inmiddels spreekt Mahfuz ook aardig Nederlands en is hij een belangrijk persoon geworden voor de Eritrese gemeenschap in Rotterdam. “Ik probeer te vertalen, te helpen en deel alles wat ik weet.”

In Eritrea werkte hij overdag als elektricien op een militair schip en als hij thuiskwam, bracht hij tijd door met zijn gezin en in de avond maakte hij kleren. “Kleding ontwerpen en maken is mijn passie. Ons leven in Eritrea was eigenlijk goed en als er vrede was, was ik daar gebleven. Maar er was geen vrede, dus in 2015 vluchtte ik naar Nederland. De bootreis was eng; we zaten met meer dan 100 mensen op een klein bootje, wel 12 uur lang. Maar ik redde het en kwam in Nederland. Eerst woonde ik in een AZC, later kreeg ik een huis en ik werkte hard zodat mijn gezin ook kon komen. Aan de bootreis denk ik liever niet meer terug, wel aan de gezichten van mijn vrouw en kinderen toen ik ze weer zag in Rotterdam.

Opnieuw geboren
“Van Nederland wist ik niks behalve dat Nederlanders sterke dijken bouwen én dat Patrick Kluivert een goede voetballer was. Dus toen ik hier aankwam, moest ik heel erg wennen. Aan alles! Eigenlijk word je opnieuw geboren. Je moet het land, de taal, de tradities en de cultuur leren kennen. Dat was wel een beetje moeilijk, zeker zonder mijn gezin. Maar als je rustig aan doet, lukt het vanzelf.

“Dit is ook iets wat ik vluchtelingen mee wil geven: geef jezelf tijd om te wennen aan je nieuwe land. Je komt uit een tijd van vluchten, vol met stress en je moet echt eerst bijkomen. Je hoeft niet meteen door te gaan en door te gaan met zorgen maken. Kijk rond, wen langzaam, leer de taal, bedenk wat je wil en geef jezelf de tijd om dat te bereiken.

Samen in Nederland
“Bij mij ging het wennen eigenlijk best snel. Omdat ik Engels spreek, kon ik al gauw met Nederlanders communiceren. Dat vond ik fijn; Nederlanders zijn nieuwsgierige en aardige mensen. Toen ik de taal eenmaal een beetje kende, kon ik vrijwilligerswerk gaan doen en bouwde ik een netwerk op. Dat netwerk is belangrijk, zo leer je andere mensen kennen, word je sociaal en voel je je meer thuis.

“In Rotterdam wonen veel andere Eritreeërs die ook naar Nederland zijn gevlucht. Het was fijn om hen te ontmoeten en om sommigen te helpen. Omdat ik Engels en ook al gauw wat Nederlands sprak, vroegen ze me om hulp met het vertalen van formulieren en papieren. Soms ging ik ook mee naar belangrijke afspraken. Daar is mijn ‘werk’ als ervaringsdeskundige eigenlijk begonnen. Al voelt het niet als werk, want ik help heel graag mensen. Ik help met mijn hart, al vanaf toen ik een klein jongetje was.

Praten over problemen
“Op dit moment doe ik de opleiding tot ervaringsdeskundige bij Mano en daar leer ik veel van. Ik leer nieuwe dingen over mezelf, ik leer nog meer andere mensen kennen, maar ik leer bijvoorbeeld ook hoe je goed communiceert en hoe je communicatie tussen anderen kunt verbeteren.

“Mijn eigen verhaal is de basis; ik weet hoe het is om te moeten vluchten en om je plek te leren vinden, maar de opleiding zorgt ervoor dat ik mijn boodschap beter kan overbrengen. Dat ik met mijn verhaal beter kan helpen. En daar heb ik zin in. Ik merk nu al dat Eritrese mensen graag bij me komen. Ze praten over problemen die ze eigenlijk niet aan anderen durven te vertellen. Ik probeer te helpen en ze alles te vertellen wat ik weet.

Een voorbeeld zijn
“Ik onderzoek nu ook hoe ik mijn eigen bedrijf opzet, want ik wil graag een kledingwinkel openen in Rotterdam met mijn eigen kleding. Dat is mijn droom. Stichting Mano heeft cursussen die me daarbij kunnen helpen en die ga ik volgen. Op die manier ben ik ook een voorbeeld voor nieuwe Rotterdammers.

“Door hard aan mijn droom te werken, laat ik zien wat er allemaal mogelijk is in Nederland. Ik weet uit ervaring dat je soms zoveel stress en zorgen hebt, dat je niet meer positief kunt zijn. Maar ik ben er dan om te laten zien wat je kunt bereiken en om te zeggen: misschien kan jouw droom hier ook wel uitkomen. Probeer dus positief te blijven!”

Het project SamenDoorSamen wordt mede mogelijk gemaakt door het Fonds voor asiel, migratie en integratie (AMIF).