‘Ik geef statushouders de emotionele hulp die ik zelf gemist heb’

Toen Rahma 13 jaar was, vluchtte ze met haar gezin vanuit Somalië naar Nederland. De eerste paar jaar was ze zo eenzaam hier, dat ze elke dag huilend uit school kwam. Nu – tien jaar later – is Rahma geïntegreerd, gelukkig en ondersteunt ze als ervaringsdeskundige statushouders. “Omdat ik hun pad heb belopen, kan ik zeggen dat het goed komt. Dat het echt goed komt.”

Het sneeuwde toen ik in Nederland aankwam, vertelt Rahma (23). “Alles was wit. Alles was anders. Hoe jong ik ook was, die eerste paar jaar hier heb ik echt een gevoel van leegte ervaren. Ik had geen vriendinnen en doordat ik de taal niet goed sprak, kon ik ook niet communiceren met leeftijdsgenootjes of leraren. Huilend kroop ik na een schooldag op de bank bij mijn moeder met de vraag of we alsjeblieft terug mochten naar Somalië, ook al was het daar niet veilig…

Emotionele hulp
“Ik vond het moeilijk om anders te zijn dan alle andere mensen in Nederland. Mijn huidskleur, mijn taal, mijn kleren: er was niemand zoals ik en dat maakte me eenzaam. Het was voor mijn moeder bijna niet mogelijk om me te helpen. Ze had haar handen vol aan inschrijvingen, formulieren, taalcursussen. Daar kregen we gelukkig wel hulp bij. Mijn moeder wist precies met welke brief ze naar welk buurthuis moest.

“Maar emotionele hulp voor haar of voor mij, dat was er niet. Pas in 2016 kreeg ik de ondersteuning die ik nodig had, van een hele lieve vrouw die ik ontmoette op mijn werkplek. Ze gaf me zoveel informatie, warmte en vooral vertrouwen, dat ik me vanaf toen pas thuis ben gaan voelen in Nederland. Dat was de emotionele hulp die ik nodig had en dat wil ik de statushouders die ik ga helpen, ook geven. Want hoe verdrietig mijn puberteit ook was, het heeft er wel voor gezorgd dat ik een missie heb en dat is: kinderen die naar Nederland zijn gevlucht, helpen. Daarom doe ik de studie Social Work en daarom ben ik ervaringsdeskundige bij SamendoorSamen.

Het komt echt goed
“Papa’s en mama’s zijn vaak zo druk in de weer met papieren, cursussen en een baan vinden, dat kinderen kunnen worden vergeten. En als de kinderen net zo zijn als ik, willen ze hun ouders ook niet belasten. Ze slikken hun verdriet in en zien daardoor ook geen mooie toekomst voor zichzelf in Nederland.

“Ik wil er als ervaringsdeskundige voor zorgen dat dit niet gebeurt. Ik kan tegen zowel de ouders als de kinderen namelijk zeggen dat het goed komt, dat het echt goed komt. Dat ze hier dingen kunnen bereiken ook al zijn ze anders dan de mensen die ze om zich heen zien. Dat ze talenten hebben en dat ik die zie. En van mij nemen ze het vaak aan, want ik ben – net als zij – ook anders.

Ouders ondersteunen
“Ik wil ook graag met ouders in gesprek over hun kinderen. Naar Nederland vluchten om je kinderen een beter leven te geven is natuurlijk ontzettend dapper, maar als je eenmaal hier bent, betekent dat nog niet het einde van de reis. De kinderen moeten wennen en daar hebben ze hulp bij nodig. Door mijn eigen ervaring kan ik ouders vertellen waar ze op moeten letten.

“Ze kunnen hun kinderen helpen door tijd vrij te maken om echt naar ze te luisteren, door hen toegang te geven tot hobby’s of sporten die ze ook in hun thuisland deden én door ze in contact te brengen met kinderen van dezelfde achtergrond. Zo krijgen kinderen al snel wél vriendjes, kunnen ze hun gevoelens delen en wordt hun zelfvertrouwen vergroot.

Kansen pakken
“Als ik terugkijk op mijn eerste paar jaar in Nederland, heb ik het onder andere lastig gehad omdat ik bang was om op te vallen en om fouten te maken. Ik plaatste mezelf op de achtergrond, voelde me klein. Pas toen ik mezelf, en het feit dat ik anders was, ging accepteren, begon ik me op mijn gemak te voelen. Ook toen kon ik pas de kansen pakken die Nederland te bieden heeft.

“Ik gun het statushouders dat zij eerder op dit punt komen. Mijn tip is dan ook: accepteer jezelf, maak fouten, leer ervan, en wees tevreden met wie je bent. Dan zal je zien: dit nieuwe leven heeft ook jou heel veel te bieden.”

Binnen ons project SamenDoorSamen trainen wij deelnemers als ervaringsdeskundigen. Door deelname aan deze training kunnen zij hun ervaringen inzetten om andere deelnemers te ondersteunen, hun stem te laten horen in de stad en hiermee draagvlak te creëren. Elke week deelt Mano het verhaal van een ervaringsdeskundige. Deze week is dat het verhaal van Nour.

Het project SamenDoorSamen wordt mede mogelijk gemaakt door het Fonds voor asiel, migratie en integratie (AMIF).