‘Ik breng nieuwe Nederlanders zelf naar het stembureau!’

Op zijn zestiende kwam Mohamed (23) vanuit Syrië alleen naar Nederland. Zijn ouders, broertje en zusjes kwamen pas later. Die eerste jaren waren moeilijk, maar ook de moeite waard, want Mohamed en zijn familie kregen een veilig en stabiel leven. Als ervaringsdeskundige begeleidt hij nu nieuwe Nederlanders. “Door mijn verhalen te delen, zorg ik ervoor dat de fouten die bij mij zijn gemaakt, niet nog een keer gebeuren.”

“Voor een vluchteling zijn de eerste jaren in Nederland verwarrend. Eerst blijf je een paar jaar in AZC’s, waar veel wanhopige mensen wonen. De sfeer is dus niet altijd goed. Er wordt soms gestolen, gevochten, gedronken en je moet jezelf rustig houden om niet in de problemen te komen. Als je geluk hebt, krijg je na een paar jaar een verblijfsvergunning. Ik kreeg ‘m na twee jaar. Maar dan wordt het op een andere manier moeilijk: je moet een leven opbouwen in een land waar je de taal niet spreekt en de cultuur niet kent.

De ervaringsdeskundige
“Ik leefde in vier AZC’s voor ik een vergunning kreeg en in Rotterdam mocht wonen. Ik was bij mijn oom geregistreerd en woonde daar tijdelijk. Maar omdat ik 17 was, kreeg ik geen huis, geen uitkering en kon ik niet naar school. Dat was heel verdrietig, want ik wilde zo graag weer naar school. Ik kon er weinig tegen doen, want ik sprak niet goed Nederlands. Toen ik 18 was, kon ik dingen gaan regelen.

“Ik kreeg hulp van een Libanese man die ik had ontmoet; hij was 65, woonde hier al een paar jaar en sprak de taal. Hij wilde met me mee naar afspraken met de gemeente en heeft me heel goed geholpen. Eigenlijk was hij voor mij de ervaringsdeskundige. Ik ben hem heel dankbaar, maar tegelijk denk ik: als er meteen officiële hulp voor me was, had ik eerder naar school gekund.

Meteen in actie
“Nu ben ik zelf die officiële hulp en dat voelt heel goed! Het past bij me, ik houd er gewoon van om mensen te helpen. Ook kan ik goed luisteren, ben ik sociaal en kan ik heel slecht tegen onrecht. Dan kom ik meteen in actie. Ik vind het fijn dat ik mijn eigen verhalen en ervaringen kan gebruiken om anderen te helpen. Omdat ik weet wat ze meemaken maar ook omdat mijn problemen dan niet voor niets zijn geweest.

“De fouten die bij mij zijn gemaakt, zullen niet gebeuren bij de mensen die ik ga begeleiden. Ik ga mee naar de gemeente, vertaal formulieren, help met het zoeken naar een studie maar het belangrijkste wat ik ga doen is: zeggen dat ze een keus hebben. Dat ze niet elk advies op hoeven te volgen.

“Toen ik pas mijn vergunning had, werd er tegen mij bijvoorbeeld gezegd: ‘Ga maar MBO 2 doen, dat is goed voor jou,’ maar gelukkig was er iemand anders die zei: ‘Nee, dat moet je niet doen. Wacht tot je ouders hier zijn met jouw diploma van de middelbare school. Dan kun je een opleiding doen op je eigen niveau.’ Dat laatste heb ik toen gedaan en nu studeer ik Technische Informatica aan de Hogeschool.

Goed advies
“Goed advies is dus belangrijk. Mijn goede advies voor nieuwe Nederlanders is: leer zoveel mogelijk de taal want taal is de sleutel tot een goed leven. Zonder taal kun je niet praten met mensen, kun je niet zelfstandig worden, kun je je niet thuis voelen. Als je wel de taal leert, heeft Nederland je veel te bieden. Ik ben bijvoorbeeld drie keer naar het arbeidsbureau gegaan voor een baantje en drie keer kreeg ik een baan. Als je wil werken, is er werk. En als je wil studeren, is dat ook mogelijk. Zet je in, werk hard en dan is er echt een goede toekomst hier.

“In 2020 heb ik voor het eerst gestemd in Nederland. Dat vond ik fantastisch. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik in een land woon waar ik mag kiezen wie de beslissingen maakt. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik echt een Nederlander ben geworden. Ik voelde me meteen nog meer verbonden met alle andere mensen in ons land. Dat gevoel gun ik de nieuwe Nederlanders die ik begeleid ook. Dus als er gestemd mag worden, ga ik dat zeker stimuleren. Als het moet, breng ik hen zelf naar het stembureau!”

Binnen ons project SamenDoorSamen trainen wij deelnemers als ervaringsdeskundigen. Door deelname aan deze training kunnen zij hun ervaringen inzetten om andere deelnemers te ondersteunen, hun stem te laten horen in de stad en hiermee draagvlak te creëren. Elke week deelt Mano het verhaal van een ervaringsdeskundige. Deze week is dat het verhaal van Nour.

Het project SamenDoorSamen wordt mede mogelijk gemaakt door het Fonds voor asiel, migratie en integratie (AMIF).