Groot interview met Leila Prnjavorac, dagvoorzitter en talkshowhost op ons congres

Over iets minder dan een maand is het zover! Dan staat ons congres ‘Nieuwe Rotterdammers Denken Doen Beslissen Mee!’ op het programma. De redactie van De Nieuwe Rotterdammert is heel nieuwsgierig naar Leila Prnjavorac en niet alleen omdat zij de dagvoorzitter en presentator van de talkshow van ons congres is. Als kind ontvluchtte zij met haar ouders voormalig Joegoslavië en inmiddels is zij een bekende Nederlander met meerdere tv-optredens. “Als nieuwkomers de kans krijgen, kunnen zij heel veel terug geven”, stelt zij. “En nog veel meer dan dat.”

Kunt u zichzelf even voorstellen?

Mijn naam is Leila Prnjavorac. Ik ben 39 jaar. Geboren in voormalig Joegoslavië, een land dat alleen nog in sprookjes bestaat. Van mijn 9de tot mijn 11de heb ik daar in de oorlog gewoond. Het is uiteengevallen in zeven landen. Ik kom nu dus oorspronkelijk uit Bosnië Herzegovina en ik woon inmiddels 27 jaar in Nederland. En in Nederland ben ik van beroep presentator van evenementen, ik heb lang radio gemaakt voor FunX en andere zenders en nu maak ik een podcast voor en door jongeren in de stad. Daarnaast sta ik veel voor de klas, geef ik gastlessen over gelijkwaardigheid, omgangsnormen en vrede- en rechtsthema’s en ik ben mama van twee kids. En ik woon hier heerlijk in Den Haag, de mooiste stad achter de duinen.

Hoe bent u in Nederland terechtgekomen?

Mijn ouders zijn gevlucht uit Doboj want de stad werd gezuiverd, er mochten alleen nog Serviërs wonen en iedereen die anders was moest weg of werd vermoord. We moesten vluchten en onderduiken in Belgrado. We kregen hulp van een vrouw die mijn vader kende van zijn werk bij de douane. Zij, Nadja onze reddende engel, heeft toen papieren geregeld zodat we naar Nederland konden gaan. We hebben eerst vier maanden ondergedoken gezeten in Belgrado totdat we aan de beurt waren voor het visum. Toen zijn we met de trein naar Nederland gekomen.

Klompen en de Koopgoot
“Mijn ouders hadden me verteld dat iedereen hier op klompen liep en dat er overal molens waren en toen kwam ik in Rotterdam aan en ging ik voor het eerst naar de Koopgoot! Iedereen zag er hetzelfde uit als in Joegoslavië. Uiteindelijk zijn we overgeplaatst naar Bloemendaal en kwamen we toch in de bollenstreek, bij de tulpen, terecht. En toen kregen we een huis in Sassenheim, in hartje bollenstreek! Daarna ben ik zelf naar Den Haag gekomen om te studeren. En toen ben ik verliefd geworden op Den Haag en wilde ik er niet meer weg. Nu woon ik op acht minuten van het strand en de duinen!

Hoe ging het met u in Nederland?

Ik heb de taal snel geleerd. Als kind gaat dat sneller en ik heb een talenknobbel. In Sassenheim gingen we voor het eerst buitenspelen met kinderen. Ik wilde heel graag de bal en riep: schrieten, schrieten! En de kinderen lachten mij allemaal uit en zeiden: het is schieten! En ik weet dat ik op dat moment besloot: ik ga die taal zo goed leren dat je aan mij nooit meer hoort dat ik niet Nederlands ben.

Hoe verliep uw carrière?

Ik begon op de mavo. Maar hierdoor had ik veel tijd voor dingen naast school zoals een leerlingenraad opzetten en radio maken. Zo ben ik gescout voor FunX, vanuit de schoolbanken naar de radiomicrofoon. Na de hbo communicatie had ik vier jaar relevante werkervaring bij de radio en een diploma met een 9. Zo kan het ook lopen. Bij FunX kwam een persvoorlichter van de NOS en zij zei dat ik met publiek moest gaan presenteren en regelde een eerste opdracht voor me, de Black Magic Women festival in Amsterdam.

“Zo ging ik van een lege radiostudio naar een volle zaal met driehonderd mensen publiek die me zaten aan te kijken! Het ging super goed en ik kreeg een hele mooie recensie in Spits, als de Oprah Winfrey van Nederland, ik dacht wauw die mevrouw heeft een talent in me gezien, ik was 21 en zo is het begonnen. De tweede opdracht had ze ook geregeld, hier in de stad, voor wethouder Jeugd en later minister, Sander Dekker. Vijf jaar lang hebben we samen gepresenteerd. In die tijd heb ik ook radio gemaakt voor Mano, toen nog Hoedje van Papier, met kinderen in Feijenoord, Crooswijk en op Katendrecht.

Wat gaat u precies doen op het congres Nieuwe Rotterdammers Denken Doen Beslissen Mee?

Ik ben dagvoorzitter en we gaan samen met elkaar in gesprek, om bruggen te bouwen, mensen elkaar te laten ontmoeten. Het is een mooie manier om nog meer verbinding en kennis met elkaar te delen.

Waarom vindt u het congres belangrijk?

Ik vind het belangrijk dat nieuwkomers zichtbaar worden, dat mensen er een gezicht bij zien, een gevoel bij krijgen. Ook is het belangrijk dat nieuwkomers een podium hebben en dat we luisteren naar hun ervaringen.

Wat vindt u van het thema: Nieuwe Rotterdammers Denken Doen Beslissen Mee!

In een inclusieve samenleving is het van belang dat iedereen een stem heeft, iedereen gezien wordt en dat talenten erkend worden. Heel veel nieuwkomers nemen ontzettend veel talent en kennis met zich mee en als je gaat kijken naar hun mogelijkheden, kansen en talenten dan focus je op het positieve, op wat jij als nieuwkomer kan betekenen en doen, voor jezelf en ook voor Nederland en de samenleving waarin je leeft. En ik denk dat het heel belangrijk is dat de hand over en weer gaat. Je moet uitgenodigd worden om mee te doen, maar je moet ook zelf de hand pakken. En dat is ook een van de tips: als je kansen ziet, moet je ze ook echt grijpen. Ook dat is een talent: een kans zien en daar dan echt voor gaan.

Waarom lijkt het u interessant om aan het congres mee te doen?

Ik wil mijn verhaal vertellen en meepraten. Ik ben ook een ex-vluchteling, een nieuwkomer, en als er wat jaartjes overheen gaan dan kun je gewoon een volwaardige burger worden van dit land die ontzettend veel bijdraagt en genoeg belasting betaalt. Wat in mij geïnvesteerd is kan ik ook weer teruggeven en zo veel meer dan alleen maar teruggeven. Dat is heel belangrijk, dat we elkaar blijven zien als mensen en in elkaar blijven investeren zodat dat waarvoor je op aarde bent ook daadwerkelijk kunt uitvoeren. En dat kun je ook alleen doen als er ruimte wordt gecreëerd om mee te kunnen doen, zoals op het congres. Delen is vermenigvuldigen.

Denkt u dat ervaringsdeskundigen een belangrijke rol kunnen spelen bij integratie?

Zeker. Je kan de vertaler zijn tussen nieuwkomers en Rotterdammers. Daarnaast is het mooi om de kennis en kunde die je hebt vergaard als nieuwkomer in te zetten om anderen verder te helpen door hun pad prettiger te maken. Pay it forward. Niet alleen maar ikke ikke, maar meer vanuit een wij denken. Want we kunnen niet zonder elkaar. Ik besta omdat jij bestaat. Ik wil heel graag in een wereld leven waarin je anders kunt zijn en jezelf kunt zijn, maar dat je naast elkaar kunt wonen dat dat oké is en dat je respect heb voor elkaar en voor het anders zijn, maar dat je ook overeenkomsten kunt vinden.

Dit is een ingekorte versie van het interviewartikel met Leila Prnjavorac. Het volledige artikel kunt u lezen in De Nieuwe Rotterdammert 8.