Column uit de noodopvang: Waar vlucht ik heen?

In de noodopvang barst het van het talent, van ambities, van creatieve plannen om iets te ondernemen. Zo is er een redactie ontstaan van dichters, schrijvers, kunstenaars en reporters die werkt aan kopij voor een eigen magazine. Schrijver Firas Kalousie geeft met een maandelijkse column geïnspireerd door de noodopvang alvast een voorproefje. Dit keer stelt hij de lezer de vraag: wat zouden we doen als Nederland niet meer veilig is?

WAAR VLUCHT IK HEEN?
De ontsnapping lijkt nog niet voorbij, hoewel ik nog aan het begin van mijn asielaanvraag sta, zal ik zo nu en dan moeten ontsnappen tot mijn levenspad opnieuw richting krijgt. Waarheen zal ik hierna vluchten? Ik weet het niet, maar mijn verlangen om te ontsnappen wordt gevoed met het laatste nieuws en door het zien van nieuwe dingen op Facebook-pagina’s, YouTube-video’s en TikTok-platforms die ik hier op het schip volg. Ze bieden weinig hoop. Een groot deel van de informatie duwt mij in een hernieuwde staat van spanning en depressie. Plots hoor ik het Nederlandse nieuws, wat de Commandant van het Nederlandse Leger zegt als hij ons allemaal waarschuwt voor een aanstaande oorlog met Rusland! Ik schrik, dit is geen grap, het zou realiteit kunnen worden.

Deze mogelijke realiteit doet me denken aan het uitbreken van de Arabische Lente. In Syrië waren we gerust. We hadden nooit gedacht dat deze revoluties ons plotsklaps zouden overvallen en uitmonden in een verwoestende oorlog die een slachting veroorzaakte. Honderdduizenden mensen, meer dan de helft van het Syrische volk zwermde uit naar alle landen in de wereld. Ontheemden overal en nergens. Nederlanders kunnen zich misschien niet voorstellen dat een oorlog ooit kan uitbreken hier. Natuurlijk wenst niemand dat er oorlog uitbreekt. Noch hier, noch in welk land dan ook ter wereld. Stelt u zich de ramp voor? Misschien is dat moeilijk.

Vluchtelingen zoals ik, wij kunnen het ons tot mijn spijt wel voorstellen, omdat we het met eigen ogen hebben gezien en meegemaakt. Hoe is deze verwoesting mogelijk in deze tijd van hoogwaardige technologie, beschaving en menselijkheid? De vraag is hier dezelfde vraag die de IND aan vrijwel alle vluchtelingen stelt, namelijk: “Als er in Nederland oorlog zou uitbreken, zou je dan in het Nederlandse leger willen dienen?” Op deze vraag zijn veel antwoorden mogelijk, waarvan de meeste valse en bedachte antwoorden zijn. Zijn ze geloofwaardig? Zal ik in werkelijkheid vechten of niet? Ik zal vluchten zoals ik eerder uit mijn thuisland vluchtte, en ik zal zoeken naar een ander land waar ik als goede slaaf in veiligheid en comfort kan leven, weg van de pijnlijke waarheid dat er geen andere plek is!

Alle plaatsen op deze aarde worden bedreigd door oorlogen, en ik kan niet naar een andere planeet vliegen waar geen oorlogen zijn en waar geen wezen is dat altijd probeert anderen dom te domineren en te controleren om zijn macht en controle steeds meer te vergroten. Waar komt deze behoefte tot overheersen vandaan? Ik zal blijven zoeken, ook al duurt mijn zoektocht lang. Ik ben ervan overtuigd dat ik het niet zal vinden, of ik zal mezelf overgeven aan alle oorlogsmakers, en ik zal lopen zoals elk schaap met welke kudde dan ook loopt, en ik zal ervan overtuigd zijn van alle leugens over het erbij horen, van de leiders en van de lijders, en ik zal zo hard mogelijk zingen zoals ik eerder zong: Met mijn ziel en mijn bloed, ik verlos je, mijn leider.
Sorry Moeder Aarde, ik vlucht, ik ren weg.

Firas Kalousie, afkomstig uit Syrië, is kunstenaar, theatermaker, acteur, regisseur en schrijver van twee boeken met korte verhalen en artikelen voor kranten en tijdschriften. Hij heeft ook een kunstwerk in Rotterdam bij een gemeentekantoor aan de Botersloot hangen, ‘Achter de stilte’ getiteld, en eerder exposeerde hij al in Zwitserland, Nederland en Syrië. Hij schreef en regisseerde toneelstukken en films. Zijn voorstelling ‘Since the very beginning’ werd in theater De Spiegel in Zwolle opgevoerd en in Rotterdam was in Theater De Banier onlangs de door hem geschreven en geregisseerde pantomime voorstelling ‘Binnenstebuiten’ te zien waarin nieuwkomers de hoofdrol speelden.