Aygüzel helpt andere mensen en voelt zich zo meer thuis!

(English below)
Samen met De Stadscoalitie delen wij portretten van nieuwkomers die iets bijzonders maken of doen in Rotterdam of werk maken van het realiseren van hun dromen ondanks onzekerheid over hun toekomst. We gaan verder met het verhaal van Aygüzel, een Oeigoerse vrouw die heel actief is en vrijwilligerswerk doet bij WMO Radar, Dokhuis en bij Natuurstad . “Ik wil een goede burger zijn, andere mensen helpen én alle activiteiten helpen mij weer enorm om me hier meer thuis te voelen.”
Ik wil actief zijn en leren om mijn vader trots te maken. Ik ben 30 jaar en ben geboren als Oeigoerse. Mijn oorspronkelijke naam betekent: mooie Maan. Ik werk graag ’s nachts en de maan is altijd bij me. De maan betekent veel voor me.
Toen ik 15 was, zagen mijn moeder en ik een Iraanse film: ‘The Color of Paradise’. De film vertelt het verhaal van een jonge jongen die blind is. Deze film maakte een blijvende indruk op me, toen wist ik dat ik met kinderen met speciale behoeften wilde werken. Ik heb mijn masterdiploma in het werken met gehandicapte kinderen in Istanbul behaald.
Nieuwe vrienden
Nu pas ik me aan Nederland en zijn cultuur aan. Ik wil een goede burger zijn door anderen te inspireren. Ik werk als vrijwilliger bij WMO Radar, Dokhuis en bij Natuurstad, de kinderboerderij, en in het weekend geef ik les in de Oeigoerse taal en cultuur.
Bij WMO Radar breng ik tijd door met ouderen, samen spelen we spelletjes, iedereen wordt blij. Bij Dokhuis kan ik nieuwe vrienden maken van over de hele wereld, Nederlands leren en activiteiten en workshops organiseren. Bij Natuurstad ben ik zo blij dat ik bij dieren ben. Ze hebben pure liefde voor mensen. Ik heb ook mijn eigen kat Bulut (wolk) en hoop hem ooit hierheen te halen. Ik heb altijd al een goede band met dieren gehad, al sinds mijn kindertijd.
Het eerste dier dat ik had was een goudvis. Dit is het eerste dier waar ik van hield, mijn sterrenbeeld is ook een vis. In mijn nieuwe huis wil ik net als thuis een aquarium. Ik hou ook van hamsters, konijnen en kippen. Maar katten zijn emotioneel anders. Mijn kat kan altijd al mijn emoties voelen.
Van iemand houden
Ik vind het heerlijk om jonge kinderen in het weekend hun eigen moedertaal, het Oeigoers, te leren. Ze vinden het leuk en zelfs hun vader en moeder leren nieuwe dingen over onze traditie. Zo krijgt een pasgeboren baby een handgemaakt wiegje. Daar zit een diepe betekenis achter. Oeigoeren hebben veel moeilijkheden, ik wil onze cultuur redden en beschermen en geloof dat dit de reden is waarom mijn moeder mij op de wereld heeft gezet. Het woord Seghinish: verlangen, is een belangrijk woord voor mij.
Alle activiteiten helpen me enorm om me hier meer thuis te voelen en ook om andere mensen te helpen. Dieren, kinderen en ouderen hebben veel gemeen. Ze hebben een puur hart. Daarom breng ik graag tijd met ze door. Ouderen kunnen me hun levenservaringen leren. Kinderen kunnen me leren hoe ik van iemand moet houden: na een ruzie van 5 minuten gaan ze weer als normaal verder. Ze laten zien: het is gemakkelijk om weer goede vrienden te worden. Dieren houden onvoorwaardelijk van je en ze kunnen goede van slechte mensen onderscheiden. Ze kunnen ook natuurrampen aanvoelen, zoals aardbevingen of stormen.
Een van mijn toekomstplannen is om in een dierenopvangcentrum te werken. Ik werk graag hard, leer veel, over dierengezondheid, enzovoort. Hopelijk zal ik in de toekomst voornamelijk voor gehandicapte kinderen zorgen en in mijn vrije tijd met dieren werken. Ik ben er klaar voor!
Aygüzel helps other people and feels more at home!
Together with De Stadscoalitie we share portraits of newcomers who are making or doing something special in Rotterdam or are working on realizing their dreams despite uncertainty about their future. We continue with the story of Aygüzel, a Uyghur woman who is very active and does volunteer work at WMO Radar, Dokhuis and at Natuurstad. “I want to be a good citizen, help other people and all activities help me enormously to feel more at home here.”
I want to be active and learn in order to make my father proud. I am thirty years old and I was born to be Uyghur. My original name means: beautiful Moon. I like working at night and the moon is always with me. The moon means a lot to me. When I was 15 years old me and my mom saw an Iranian film: “The Color of Paradise’, It tells a story of a young boy who is blind. This film left a lasting impression, that is when I knew I wanted to work with children with special needs. I received my masters in working with disabled children in Istanbul.
New friends
Now I am adapting to the Netherlands and its culture. I want to be a good citizen by helping others to inspire. I am working as a volunteer at WMO Radar, Dokhuis and at Natuurstad, the children’s farm and during the weekend I teach Uyghur language and culture.
At WMO Radar we spend time with elderly people, playing games, make them happy. At Dokhuis I can make new friends from all over the world, learn Dutch and organize activities and workshops. At Natuurstad I am so happy to be with animals. They have pure love for people. I also have my own cat Bulut (cloud) and hope to bring him here one day. I have always had a good relationship with animals since I was a child.
The first animal I had was a goldfish. This is the first animal that I loved, my zodiac is also fish. In my new house I want to have an aquarium just like home. I also like hamsters, rabbits and chickens. But cats are different, emotionally. My cat can always feel all my emotions.
I love teaching young children in the weekend their own mother language, Uyghurs. They like it and even their mom and dad learn new things about our tradition. For example a newborn baby will receive a handmade cradle. There is a deep meaning behind. Uyghur suffer a lot of difficulties, I want to save and protect our culture and believe this is the reason why my mom brought me into the world. The word Seghinish: yearning is an important word for me.
A pure heart
All the activities help me a lot to feel more at home here and also to help other people. Animals, children and elderly people have a lot in common. They have a pure heart. This is why I like to spend time with them. Elderly people can teach me their life experiences. Children can teach me how to love someone, after a 5 minutes fight they can be easily be good friends again. Animals love you unconditionally and they can recognize good from bad people, they can also feel natural disasters coming for example earthquakes or storms.
One of my future plans is to work in an animal rescue centre. I like working hard, learning a lot, about animal health etcetera. Hopefully I will be working taking care of disabled children as my main job and will be working with animals during my free time. I am ready.