Hatice (25) wil laaggeletterden een stem geven

Binnen ons project SamenDoorSamen trainen wij deelnemers als ervaringsdeskundigen. Door deelname aan deze training kunnen zij hun ervaringen inzetten om andere deelnemers te ondersteunen, hun stem te laten horen in de stad en hiermee draagvlak te creëren. Elke week deelt Mano het verhaal van een ervaringsdeskundige. Deze week het verhaal van Hatice (25). “Mijn doel is: mensen die laaggeletterd zijn een stem geven.”

“In Rotterdam kan een groot percentage van de bevolking niet goed lezen of schrijven. En dat is verdrietig, omdat je dan minder goed mee kunt met de maatschappij, maar ook omdat je je dan vaak onzeker voelt en je schaamt. Ik weet hoe dat voelt, want ik ben als Turkse Nederlander opgegroeid met laaggeletterde ouders. Ik weet hoe het is om als meisje van zeven jaar tolk te moeten zijn voor mijn ouders bij de dokter, of om alleen op mijn kamer woordjes te leren, of om me hulpeloos te voelen omdat ik thuis met niemand Nederlands kon oefenen.

“Bij nieuwe Nederlanders ligt het gevaar van laaggeletterdheid ook op de loer; een tweede taal leren is gewoon moeilijk en vaak zijn mensen bang om de verkeerde dingen te zeggen. Dus wat mij is overkomen, kan hun kinderen ook overkomen. Daarom word ik ervaringsdeskundige en wil ik statushouders graag verder helpen om laaggeletterdheid tegen te gaan en hen daarmee in hun kracht te zetten.

“Als klein meisje had ik ook iemand die mij ondersteunde”, vertelt Hatice. “Juf Caroline was zich bewust van mijn achtergrond en gaf me veel aandacht. Ze nam me na schooltijd mee naar de bieb en kwam thuis op bezoek om met mijn ouders te praten. Dat hielp enorm in mijn ontwikkeling; mijn ouders begrepen me beter en dankzij juf Caroline stond ik er niet meer alleen voor. Als ervaringsdeskundige hoop ik ook een juf Caroline te zijn voor alle kinderen die in een laaggeletterd gezin op dreigen te groeien.

“Een open gesprek met ouders is dan ook het eerste waar ik mee zal starten. Daarbij zal ik gebruik maken van een tolk; zodat de kinderen kind kunnen blijven. Dat is voor de papa’s en mama’s al een eerste stap naar bewustwording. Zo hoop ik dat ouders – ondanks hun onzekerheid en schaamte – gemotiveerd raken om toch de taal te leren; om vervolgens met hun kinderen de taal van hun nieuwe land te oefenen.”

Het project SamenDoorSamen wordt mede mogelijk gemaakt door het Fonds voor asiel, migratie en integratie (AMIF).